سلام.

هر آنکس که جیبش پر از زر بود      کلامش گهر اگر چه خر بود

خوبید دوستان؟این مدت که نبودم باید یه سری کارها رو انجام می دادم...که خدا رو شکر انجام شد.این چند هفته اتفاقاتی واسم افتاد که گذشته از نوعشون باعث شد که بخواهم واقعا در مورد افکارم یه فکر جدی بکنم.این شعر بالا رو که می بینید یه زمانی پسر خاله جانم(حسین) واسم خوند ،خوب من هم خیلی واسم جا نیفتاد تا این چند هفته که به خاطر برخی مسائل دیدم انگار زهی خیال باطل.ما چی فکر می کنیم و ....... چی! من همیشه گفتم  که توی زندگیم  پول برام ارزش چندانی نداره ، بیشتر کاری که می کنم واسم مهمه تا پولش.دوست داشتم بیشتر دنبال بعضی چیزها باشم تا دنبال پول و مادیات. با دوستان هم که صحبت می کردم اغلب جبهه ی روبروی من و ... بودن تا موافق این نوع عقیده.

نمی گم از پول بدم می آید ، بیشتر از آدمهای مادیگرا بدم می آید تا خود پول. به قول آقای  ا.اسدی از دوستان دوران راهنماییم که می گفت :پول کود درخت معنویته!   اگه از پول خوب استفاده بشه خوبه.اما امان از این روزگار و از این جماعت که پول رو نه برای کمک به زندگیشون می خواهن بلکه پول واسشون شده ملاک انتخاب افراد! هر کی بیشتر داره بیشتر تحویلش می گیرن اما اونی که کمتر داره....

شما یه خواستگاری رو در نظر بگیرید،اولین چیزی که اکثر قریب به اتفاق واسشون مهمه نه اخلاقه،نه فکره،نه ....(چیزهای معنوی) ، بلکه میزان دارایی + شغل طرف + ....(چیزهای مادی) است.به قولی اون روز به یه بنده خدایی گفتم اگه خانواده خیلی با فرهنگ باشه سر آخر که خیالش از پشتیبانی مالی طرف راحت شد میاد یه تستی هم به خصوصیات معنوی طرف می زنه که گزینه ی مورد نظر همه چی تموم تلقی بشه!

پول به نظرم تا اندازه ای مهمه که دستت جلوی خلق دراز نباشه و به اندازه ای خوبه که خودتو گم نکنی و یادت نره کی بودی و بتونی با اون آسایش رو واسه ی خودت و خونوادت فراهم  کنی.

القصه که این جوری که ما دیدیم توی این جامعه ی ما کم پیدا می شن آدمهایی که واقعا معنویت براشون مهم باشه تا مادیات.در همین راستا منم لازم دیدم که تریپ کلی وبلاگو عوض کنم و تا وقتی که برام روشن بشه ارزش داره که بعضی چیزها رو بنویسم وبلاگم به وبلاگ >> خاطرات زندگی من ، تغییر نام پیدا می کنه (البته اگه این پارسی بلاگ قبول کنه) ،که این رو هم فقط به خاطر اینکه دوست ندارم این کاری رو که شروع کردم بیهوده تمومش کنم+ اینکه دلم می خواهد این خاطرات واسم بمونه ادامه می دهم.

از تمام دوستانی هم که لطف کردن و این چند مدت با نظرات زیبا و نکته دارشون منو راهنمایی کردن تشکر می کنم و امیدوارم این موضوع رو درک کنن. پس تا بعد و با وبلاگ ویرایش شده ی خاطرات زندگی من یا حق.