دوستان سلام.نمی دونم شما آدم رلکس یا راحتی هستین یا خشک و کمی ناراحت؟چند مدت پیش که توی اتوبوس بودم یه پسر کوچولوی افغانی با دوستش مشغول خوردن پفک بودن،آنچنان هم با هم می خندیدن که اگه کسی نمی دونست فکر می کرد اینها توی کشور خودشون ،در آزادی کامل و در رفاه کامل دارن زندگی رو می گذرونن.به خودم گفتم اینها واقعا در زمان حال هستن ،بی هیچ تفکری به اطراف...فقط لذت می برن...
اون ماجرا همچنان برام جالب بود تا در ترمینال صفه ی اصفهان که منتظر حرکت اتوبوس بودم همون صحنه رو دیدم اما این بار دقیقا 180 درجه ی اون 2 بچه،یه پیرمرد که اونو در زیر می بینید داشت پفک می خورد.
اون هم بدون توجه به اینکه بگه اینجا؟ من؟پفک بخورم؟مردم چی می گن؟زشته؟هیچ ... اون بدون هیچ تفکر زائدی کار خودش رو می کرد و از خوردن پفک لذت می برد .به نظرم واقعا مهمه که بعضی کارها رو برای دلمون انجام بدیم و به چیزهای جانبیش مثل نظرات بی خود مردم در اون موضوع فکر نکنیم چون اون نظرات باعث می شن ما به جای لذت بردن و خوب بودن احساس از روی دل بخواهیم با موشکافی منطقی مغز کار خودمون رو توجیح کنیم که فکر نکنم با این کار بتونیم همون لذت رو که از روی احساس داشتیم پیدا کنیم.آخه دل کجا و عقل جا؟
از زمان دیدن صحنه ی پیرمرد پفک خور تا حالا کم و بیش فکر میکنم که آیا واقعا ما برای دلمون و خودمون زندگی می کنیم یا برای اثبات خودمون به مردم؟ توی این چند صباح عمر دیدم که خیلی ها فقط برای نشون دادن یا نشون ندادن موضوعی به اطرافیانشون واقعا از خودشون رو فراموش کردن...
لباسشون اون چیزی نیست که خودشون دوست دارن ،اون چیزیه که بقیه دوست دارن.
غذایی که می خورن نه برای لذت خودشونه و نه برای سیر کردن،برای کلاس گذاشتن و نما نما کردن به دیگرانه.
افکاری که بیان می کنن نه افکار خودشونه و نه افکاری که به اون معتقدن...اینها رو یا برای ابراز وجود می گن یا برای ....زندگی برای دیگران! و نه برای خود.
نمی دونم این توریستها رو دیدید یا نه؟اونقدر ریلکس هستن که آدم به توریست بودن و غریبه بودنشون شک می کنه.خیلی راحت لباس میپوشن...خیلی رلکس خرید می کنن و خیلی راحت لذت می برن(البته این نسبیه)..امااکثر ما ایرانی ها چی؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟
تا بعد ......یا حق.
کلمات کلیدی:
