سلام. ببخشید از اینکه هی سر می زدید و هی چیز جدیدی نمی دیدی . امیدوارم که از الان مثل اون وقتها مرتب بتونم آپ کنم.یعنی خیلی وقته که خوب شدم اما دلم می خواست تو یه فرصت مناسب وبلاگ رو آپدیت کنم.شماها خوبید؟من هم که خوبم .و فکر کنم الان موقع خوبیه که بنویسم.حقیقتش توی این چند مدت فکر کنم اتفاقات جالبی افتاد،اما چی شد که من عالی شدم(یعنی حالم عالی شد.)اول باید از یک دوست تشکر کنم،اون با ایمیلی که به من زد منو به یاد خودم آورد یعنی به من متذکر شد که کی هستم و می خواهم از همین جا ازش تشکر می کنم و مطمئنم که این کارش هیچوقت یادم نمی ره ... و بعد از یه جمله ی عالی ممنونم که خیلی خوبه همه اینو توی اتاقاشون نصب کنن و این بار باحالی که خودم خیلی وقت پیش خونده بودمش اونو از توی برنامه ی مردم ایران سلام شنیدم و اون جمله ی طلایی اینه:این نیز بگذرد. آره این دو عامل باعث شدن که من یه تکونی بخورم .و اما دیگه اینکه روز سه شنبه هم یزد بودیم آره خیلی اورژانسی رفتیم یزد برای تحویل پروژه ....بالاخره پروژه هم تموم شد و بنده رسما فارغ التحصیل شدم...........از همین جا از جناب مهندس نگارش استاد راهنمای بسیار خوبم تشکر می کنم که با راهنماییش آخر پروژرو ختم به خیر کرد.فعلا جدای از کارهای متفرقه می خواهم به هیچی فکر نکنم.آره به نظرم برای ما آدمها لازمه که بعضی وقتها خودمونو از همه چیز و همه جا فارغ کنیم و آزاد باشیم.این برای آرامش روح عالیه.ماهم که ماهه رمضونه و فرصتی فوق العده برای این کار.حتما توی چند روز آینده وبلاگو دوباره آپ می کنم منتظر آپ جدید باشید. پس تا بعد خداحافظ.
کلمات کلیدی:
